***ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ...***

Μετα απο πολυ πολυ καιρο... απειρες φορες σκεφτομουν να γραψω... μια δεν ειχα internet, μια δεν ειχα χρονο, μια ημουν πολυ ευτυχισμενη η' πολυ δυστυχισμενη για να μπορεσω να σκεφτω... Οχι οτι τωρα εχω ξαφνικα εμπνευση.. Παλι δεν ξερω τι να πω.. Μονο να βριζω και να κλαιω θελω. Και αυτο κανω. Βριζω οποτε βλεπω τηλεοραση κ βριζω ετσι που δεν εχω ξανακουσει τον εαυτο μου, βρισιες που δεν ηξερα οτι υπαρχουν, δικες μου, της στιγμης, εκπλησσομαι με την ευρηματικοτητα κ τις συνθετες λεξεις μου.. Κ μετα κλαιω.. κλαιω οταν συνειδητοποιω τι εγινε (οχι τι γινεται, η' τι θα γινει) , κλαιω για τον πιτσιρικα που δολοφονηθηκε, κλαιω για τη μαμα του, κλαιω απο χαρα κ απο ενταση με την εικονα των μαθητων στο νησι που εκαναν τη δικη τους πορεια διαμαρτυριας στα στενα της Χωρας.. Ποσοι να ηταν?? 50?? 60?? με τα πανο κ τα πλακατ τους, με πληρη ενημερωση για τα νεα συνθηματα, πρωτα στην αστυνομια, μετα στο δημαρχειο, κ μετα στα πλακοστρωτα της Χωρας, κ οι γιαγιαδες να βγαινουν στα μπαλκονια κ στις πεζουλες κ να τα χαιρετανε κ να χειροκροτανε... Κ οι φωνες τους να κανουν αντιλαλο στους ψηλους τοιχους κ τις καμαρες κ να ηχουν ακομα δυνατοτερες... Πολυ δυνατη εικονα, πρωτογνωρη για το νησι. Ακομα κι εδω λοιπον...
Κι απο την αλλη οι καταστροφες... Εκει μπερδευομαι.. Απο τη μια λυπαμαι τα μικρα μαγαζακια (μονο αυτα) κ σκεφτομαι πως θα ενιωθα αν ηταν κ το μαγαζακι της αδερφης μου στο κεντρο, σπασμενο κ καμμενο... Απο την αλλη δεν θελω να σταματησει εδω αυτο... Αν σταματησει τιποτα δεν θα αλλαξει.. Ισως πρεπει να πιασουμε πατο. Ξερω οτι καποιοι απλως σπανε.. Ξερω οτι αλλοι σπανε κ κλεβουν.. Ξερω οτι αλλοι απλως κλεβουν.. Κ απο αυτους που κλεβουν, αλλοι κλεβουν απο αναγκη, κ αλλοι κλεβουν για να βγαλουν κι αλλα... Δεν ξερω τι θεση να παρω. Νιωθω ασχημα που μιλαω εκ του ασφαλους (αφου το μαγαζακι της αδερφης μου δεν ειναι στο κεντρο -το γνωστο, αν η καταστροφη δεν χτυπησει την πορτα σου, χεστηκες-) .. Αλλα τελικα αν δεν γινοταν ολο αυτο δεν θα ακουγοταν κ καποιες φωνες... Οπως δεν ακουστηκαν στα Τεμπη η' στο Μαλιακο... Η' οταν "εκπυρσοκροτησε" το οπλο του μπατσου που σκοτωσε τον Σερβο μαθητη που ειχε ερθει εκδρομη με το σχολειο του το 1998 στη Θεσσαλονικη.. Εκει ημουν, ελεγα οτι δεν θα το ξεχασω ποτε, κι ομως το ξεχασα.. μεχρι τωρα.. Κ δηλαδη παντα ετσι θα γινεται?? Μα επιτελους ποσο ευκολα ξεχναμε??? Μεχρι την επομενη φορα??? Κ μετα ολα καλα?? Κ τελικα αυτη τη φορα θα αλλαξει κατι?? Η' θα γινει οπως στη Γαλλια, να αγανακτησουν οι νοικοκυραιοι απο τις καταστροφες κ να πουνε ναι, θελουμε μπατσους, θελουμε καμερες κ προστασια, τη βολεψη μας κ την ησυχια μας....???
Μπερδευομαι.. Πολυ!!! Δεν ξερω αν μπορω να εκφρασω ακριβως αυτα που νιωθω, που πιστευω κ δεν ξερω τελικα τι ακριβως πιστευω.. Λυπαμαι τον κοσμο που καταστρεφεται οικονομικα, αλλα καταλαβαινω κ την οργη, το "δεν παει αλλο"... Δυστυχως παντα καποιοι εκμεταλλευονται τις καταστασεις προς οφελος τους... Ως ποτε ομως??? Ας αλλαξει κατι... Το θελω τοσο πολυ.. κι ας ειναι βαρυ το τιμημα, για ολους μας.. Και για μενα, και για την αδερφη μου.. Για ολους μας.. Παλι απο την αρχη. Μονο να αλλαξει επιτελους κατι... Και σιγουρα για κανεναν μας το τιμημα δεν θα ειναι τοσο βαρυ οσο για τη μαμα του Αλεξανδρου... ***

*** the fountain ***

Nαι, σημερα ηταν που θα επαιρνα τις εφημεριδουλες μου κ τον καφε μου κ θα απολαμβανα μια μοναχικη Κυριακη.. Δεν κανονισα καμια εξορμιση, κανενα μεσημεριανο τραπεζι, ειχα μαγειρεψει απο χθες, ειχα καθαρισει το βρωμοσπιτο (βρωμοσπιτο το λεω απο τη μερα που μπηκα, κι αυτο το ατιμο κανει τα παντα για να με επαληθευει!!!), κ σημερα θα ξυπνουσα απλα για να μην κανω τιποτα!!! Ναι καλα... Βγαζω λοιπον το πατουσι μου απο το κρεβατι ζεστο ζεστο , και ΠΛΑΤΣ!!!! Και @@*&%#%@%&^&*&^%$##$$&^&@@**... Καλημερα σας!!! Εδω και τρεις μερες δεν εχει να σταματησει να βρεχει.. Το βρωμοσπιτο, ειναι χτισμενο μεσα σε βραχο (ο οποιος καταλαμβανει κ το μισο σαλονι, εντυπωσιακο κ ομορφο , δε λεω!) , κ τωρα εχω μια φυσικη πηγη μεσα στο σπιτι (δυο-τρεις για την ακριβεια) κ αναβλυζει γαργαρο νερακι... Η σφουγγαριστρα εχει γινει προεκταση του χεριου μου, τα χαλακια μου ειναι 50 κιλα το ενα με τοσο νερο που εχουν πιει, και τα εχω μες στη μεση, μη μπορωντας να τα απλωσω καπου γιατι ,ω ναι, ΑΚΟΜΑ ΒΡΕΧΕΙ!!!!! (ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΨΑ ΤΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ!!! @@%&%$^^&%$) ..επισης, οι τοιχοι γυρω απο το κρεβατι, οι τοιχοι που εβαψα πριν μια εβδομαδα γιατι ηταν μαυροι απο την υγρασια, ειναι γεματοι με μικρες χαρουμενες σταγονιτσες που καταληγουν σε μικρες μικρες λιμνουλες.. Οκ, πλεον, μετα απο ναυμαχια δωδεκα ωρων μπορω να πω οτι κατι εχω καταφερει. αλλα φοβαμαι μην ξυπνησω σε καμια βραχονησιδα προς Σικινο μερια αυριο!! Ευτυχως που το κρεβατι ειναι χτιστο κ μαλλον θα παραμεινω μεσα...
Ουφ.. Περιπετειωδης η ζωη στο νησι.. Ενταξει μωρε, καλο ειναι κ το βρωμοσπιτο.. Σαν το περσινο δεν ειναι, αλλα εχει αγναντι... κ ηλιοβασιλεμα... κ γειτονια ωραια... Κι ας τρεχει το καζανακι, κι ας εχει υγρασια.. ποσο ακομα??? Σε ενα μηνα το πολυ θα εχουμε καλοκαιρι εδω.. Και θα πινω τον καφε μου στην παγκαδα εξω.. Και θα λιαζομαι.. Και οταν θα πιασουν οι ζεστες θα τρυπωνω μεσα στο βραχο μου να δροσιζομαι!!!
Που τη βρισκω τη διαθεση... Νανι τωρα.. Και ελπιζω αυριο το πρωι να πατησω στερια και οχι κανεναν αχινο!!! :p
***

*** παρουσα!!! ***

εδω ειμαι κι εγω... δεν εχω νεα, οι μερες περνανε ομορφα, ησυχα, γλυκα... ω, ναι...*
Ηθελα απλως να δηλωσω "παρουσα", κ να πω οτι μου ελειψε το bloggaki μου και ο κοσμος γυρω απο αυτο... Πρεπει να ξαναβρω τη φορμα μου!!! Δοκιμαστικο post, αυριο θα παρω τις εφημεριδες μου, καφε φιλτρου με αρωμα φουντουκι, full breakfast, κ θα επανελθω...
μου λειψατε, αληθεια!!! (μα ποια ειμαι??? σαν τη Μενεγακη μετα τη γεννα ενα πραμα.. "μου ελειψε η καθημερινη μας επαφη, ολοι εσεις που με στηριζετε με τα καλα σας λογια, σας ευχαριστω απο καρδιας.." τσ τσ τσ... πρεπει οντως να ξαναβρω τη φορμα μου!!!)
***

ΑΝΤΕ!!!***

Και δεν χτυπαει το τηλεφωνο.. Και κοντευουν Χριστουγεννα... Κι εγω ακομα αναρωτιεμαι.. Θα δουλεψω φετος??? Θα ξενιτευτω η' θα μεινω εδω??? Να περιμενω η' να βρω καμια δουλεια του ποδαριου για να σταματησω να ακουω κ τα "τιποτα δεν κανεις", "πολυ καθεσαι", "δεν φτανουν οι διακοπες???" Και φυσικα οι ατακες στο σπιτι.."δεν εισαι φιλοξενουμενη, ζεις κ εσυ εδω!!" (οσο εχω σιδερωσει τον τελευταιο μηνα , μπορει κ να μην εχω σιδερωσει σε ολη μου τη ζωη!!!)
Μα πως να παρω αποφασεις οταν υποτιθεται οτι το θεμα θα ληξει απο μερα σε μερα??? "ναι, περιμενουμε τις πιστωσεις απο το υπεπθ" , "ναι, ξανατηλεφωνηστε αυριο", "ναι, θα βγουν το μεσημερι αργα σημερα τα ονοματα!!", "αχ ξερετε, μπλοκαρε το συστημα, απο δευτερα", "ναι, μια υπογραφη μενει να μπει απο το υπεπθ, κ θα ανακοινωθουν" "μα επιτελους, σταματηστε να τηλεφωνειτε, εχουμε κ αλλα θεματα εκτος απο την εκπαιδευση!!!" (αυτο το τελευταιο, το ειπε γραμματεας στο υπεπθ!!! Θεα , ετσι???)
Και περιμεεεεεεεενουμε.... Και καθοοοοοοομαστε... Ποσα λεφτα εχει γλυτωσει το υπεπθ με τα κενα που εχει αφησει δυο μηνες τωρα.. Ποσους μισθους... Κ ποσα αλλα γλυτωνει χρησιμοποιοντας τους εκπαιδευτικους σαν ωρομισθιους (με 350 ευρω μισθο) αντι για μονιμους η' αναπληρωτες.. (με μισθο γυρω στα 1000 ευρω). Κ αντε αρνησου τη θεση του ωρομισθιου.. Κατρακυλας στον πατο του πινακα, κ την αλλη χρονια φτου κ απ'την αρχη!!! Φτου σας ρε!!!!
Γραφω για να περασει η ωρα, να ξεχαστω λιγο.. Χτυπαει το κινητο μου κ τιναζομαι σαν χαζη.. Μαρτυριο ειναι!!! Ας τελειωσει επιτελους!!! Δυσαρεστα η' ευχαριστα, ας τελειωσει!!!
Δεν μπορω να προγραμματισω ουτε μια εκδρομη για την αλλη εβδομαδα!! Δεν ξερω αν θα ειμαι εδω την αλλη εβδομαδα!! Απο το Σεπτεμβρη δεν ξερω "αν θα ειμαι εδω την αλλη εβδομαδα"... Και αναλωνομαι σε καφεδες, εξοδους κ νοικοκυριο στο σπιτι!! Και δεν λεω οτι περναω ασχημα, μου ειχε λειψει η πολη ολο τον προηγουμενο καιρο... Αλλα δεν εχω την ψυχολογια να ευχαριστηθω τιποτα. Ειμαι σε μια κατασταση που μπορει να ανατραπει απο στιγμη σε στιγμη.. Δεν μπορω να χαρω τους φιλους μου, το σπιτι μου.. Να αλλαξω λιγο τον χωρο μου.. Θα τον χαρω μετα?? η' θα φτιαξω ενα ομορφο δωματιο που θα σκονιζεται ολο το χειμωνα??
...αντε...***

***...λελελελελελελελελε...***

Και μακαρι να ειχα κατι να πω... Μακαρι να ημουν ακομα στον κοσμο μου, στο ροζ συννεφακι μου.. Αλλα δεν ειμαι!! Κ το χειροτερο ειναι οτι δεν ξερω που ειμαι τελικα!! Περιμενω.. Ακομα περιμενω, οπως κ χιλιαδες αλλοι εκπαιδευτικοι.. Περιμενω ποτε θα κανει τα conne του ο νεος Υπουργος παιδειας, να δει ποιος θα παει που, κ μετα αν θυμηθει να υπογραψει κ κανενα εγγραφο μπας κ δουλεψουμε κ εμεις φετος.. Κ τα παιδακια μου στο νησι ακομα δεν εχουν γυμναστη.. Κ ημουν εκει οταν ειχαν ανοιξει τα σχολεια, πηγα κ στον αγιασμο τους.. "Κυρια τι ωραια που θα σας εχουμε κ φετος!!" "Κυρια, πρωτη μερα ποδοσφαιρο!!!" ... Που να ηξεραν τα πουλακια μου οτι μονο ποδοσφαιρο θα παιζουν, αφου η ωρα της γυμναστικης ειναι κενη ακομα..
..Κ περιμενω..Κ δεν μπορω να ξεκινησω αλλη δουλεια, πως να ξεκινησω??? Αφου ειμαι να φευγω απο μερα σε μερα.. Διακοπες διαρκειας.. ΦΤΑΝΕΙ!!!!


Σημερα εχει γενεθλια η αγαπη της ζωης μου. Ο ανθρωπος που με μεγαλωσε, που μου εμαθε τα παντα, που με πηγε παντου, που ζησαμε μαζι τα 5 πιο καθοριστικα χρονια της ζωης μου..
Ταξιδια, μουσικες, παρεες, τροπος ζωης.. Ολα δικα του.. Κ τα μοιραστηκε μαζι μου τοσο γλυκα.. Μονο που δεν την αντεξα την Αθηνα.. Μαλλον ενιωθα μικρη για νοικοκυριο.. Ειχα ακομα λιγο τρελα μεσα μου.. Αν κ ετσι κ αλλιως η ζωη μαζι του μια τρελα ηταν.. Μαλλον ανωριμη ημουν. Περασαν κ τρια χρονια. Σε τρεις μερες κλεινουν ακριβως τρια χρονια που τον αφησα. Τετοια μερα, στα γενεθλια του, ημασταν στη Λισαβωνα.. Σαν αυριο , στη γιορτη μου, γυρισαμε Αθηνα, στο σπιτακι μας.. Κ μετα απο δυο μερες εφυγα.. Δεν ξερω αν εκανα καλα. Εζησα τοσο ομορφα πραγματα σ'αυτα τα τρια χρονια.. Κυριως δυνατες φιλιες!! Δεν μετανιωνω.. Απλα ειναι που παντα πιστευα οτι μια μερα θα καταληξουμε παλι μαζι, οτι θα ζησουμε μαζι για παντα. Την ανοιξη που τον πηρα τηλεφωνο στη γιορτη του (ειχαμε να μιλησουμε απο τα χριστουγεννα), μου ειπε οτι παντρευτηκε με πολιτικο.. Η κοπελα του ηταν εγκυος. Εκλαψα πολυ, παρα πολυ (κ ακομα κλαιω καμια φορα). Δεν ξερω αν θα καταληγαμε μαζι, εχω τραβηξει κ εγω το δρομο μου ετσι κ αλλιως.. Απλα ποναει πολυ η στιγμη που συνειδητοποιεις οτι το τελος ειναι οριστικο.. Οριστικοτατο!!! Σημερα δεν τον πηρα τηλεφωνο, εμαθα οτι γεννησανε πριν μια εβδομαδα..
Ειναι που μ'αυτο τον καιρο, αυτη την αδρανεια στη ζωη μου κ την αβεβαιοτητα δεν γινεται να μη τα σκεφτομαι ολα αυτα.. Πριν τρια χρονια τετοιες μερες αλλαξε ολη η ζωη μου.. Καλυτερα?? Χειροτερα?? Θα δειξει... Προς το παρον καλα παει.. Αλλα να μη γκρινιαξω κ εγω λιγο????

... Ειναι κ αυτη η βαρκουλα που ειδα σημερα στην Τσιμισκη κ μου γαμησε τελειως την ψυχολογια...*
***

***...Εκτος πραγματικοτητας...***

Και ειναι ωραια γαμωτο... Γιατι να μην ειναι παντα κ παντου ετσι???

***

***...say something, anything!!!***