**..moonlight..**

..Δεν ξερω τι να πω κ δεν υπαρχουν λογια. Δεν εχω εμπνευση για γραψιμο, εχω μεινει αφωνη απο τη απιστευτη "φεγγαραδα" που βλεπω αυτη τη στιγμη στα ποδια μου, στο λιμανι του νησιου.. Ουτε φωτογραφια εχω.. Αλλα θα μεινει μεσα μου, το ξερω.. Καληνυχτα..***

** Γουατ δε φακ??**

Η' στραβος ειναι ο γιαλος η' στραβα αρμενιζω...***

***.countdown.***

10 μερες... Αγχος. Τι θα βρω οταν γυρισω? Τι εχω χασει κ πως θα τα βαλω ολα σε μια σειρα??
Μοιρασμενη στα δυο. Αλλου ζω κ αλλου υπαρχω... Υπαρχω?? Ολα προχωρανε, συνεχιζουν, κ εγω απλα εχω παγωσει το χρονο κ περιμενω ολα να ειναι οπως τα αφησα... Οπως θελω να ειναι. Εγωιστικο? Μπορει.. Φοβαμαι.. Μαλακια, το ξερω, φοβαμαι ομως...***
*mermaid song*

**..Shit happens!!..**

Απογευμα Παρασκευης! Τι ωραια!! (βιαστηκα να το πω..) Μετα την απαραιτητη κ πλεον καθιερωμενη μεσημεριανη siesta (εδω ναι "τι ωραια!"), ξυπνησα με πολυ καλη διαθεση να δω το ηλιοβασιλεμα, να πιω ελληνικο στην αυλη μου κ να γραψω κ καμια μαλακια, να βαλω ενα καινουριο post βρε παιδι!! Ε, με τον ελληνικο ειπα να φαω κ ενα γλυκακι, του κουταλιου, δαμασκηνο της γιαγιας!! Ναι, θα ηταν ολα ιδανικα!! Τι το 'θελα το γλυκο, μου γλυστρισε το βαζο απο τα χερια, επεσε κ εσπασε κ εγιναν ολα πουτανα... Κ φυσικα μετα επρεπε να σπασω κ ενα ποτηρι, κ να πεσει κ το βαζο με τα λουλουδια κ εγω να βρεθω να σφουγγαριζω κ να τιναζω χαλια με φοντο το υπεροχο ηλιοβασιλεμα κ το απεραντο πορτοκαλογαλαζιο..

Α'ι' σιχτιρ!! Δεν γραφω τιποτα, νευριασα!! Τουλαχιστον ερχεται weekend και θα εχω καθαρο σπιτι!! Αλλα εχασα ενα πραγματικα μοναδικο ηλιοβασιλεμα.. (ο ηλιος βουταει ολοκληρος στη θαλασσα κ τετοια..)

AYTA EINAI ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ!! :s

***

**..ΦΡΙΚΕΕΕΣ!!..**

Θελω να 'ρθει το Καλοκαιρι!! Βλαμμενες σας αγαπαω...***

Θελω να ερθω και να βγαινουμε καθε βραδυ..*

Θελω να πηγαινουμε στο Zara κ στο Bershka να φοραμε αθλια ρουχα κ να βγαινουμε φωτογραφιες στα δοκιμαστηρια..*

Θελω πινουμε να γινομαστε κομματια και να βγαινουμε φωτογραφιες με ασχετους στο δρομο..*

Θελω να ξεκιναμε ασχετες ωρες και να πηγαινουμε στη χελωνα..*

Θελω να λιωνουμε ολη τη μερα στο σπιτι και κατα τις 3 το πρωι να αποφασιζουμε να βγουμε..*

Θελω να ξανακανουμε μαζι Πρωτοχρονια στην παραλια μονες και να κοψουμε τη βασιλοπιττα στο αμαξι..*

Θελω να βαψουμε μαζι ολα τα δωματια μας..*

Θελω να μαγειρευουμε μαζι ολα τα απαισια φαγητα..*

Θελω να πινουμε μαζι καφε τις Κυριακες τα μεσημερια οπου και αν εχουμε κοιμηθει..*

Θελω να πηγαινουμε με το ιδιο ποτο απο το elvis στο Θερμα'ι'κο κ παλι πισω..*

Θελω να φοραμε η μια τα ρουχα της αλλης..*

Θελω να κανουμε μαγικα στο αυτοκινητο για να βρουμε να παρκαρουμε..*

Θελω να κλαιμε αγκαλια στην παραλια και να πεταμε στη θαλασσα τα ποτα μας κ τα προγραμματα μας..*

Θελω να μου ισιωνετε τα μαλλια..* :)

Θελω να πινουμε mojito κ με το δυοσμο στα δοντια να χαμογελαμε στους μαλακες που μας κοιτανε..*

Θελω να ξαναπαμε μαζι Λονδινο..*

Θελω να γυρισουμε ολα τα βουνα με τα σανιδια μας..*

Θελω να φτιαξουμε μαζι πολλα πολλα puzzles μετα απο ξενυχτια..*

Θελω να βγαινουμε για καφε στις 4 το απογευμα κ να γυρναμε την αλλη μερα στις 6 το πρωι, κι ας ειναι Δευτερα..*

Θελω να μαλωνουμε κ να αγαπιομαστε παλι, γιατι τελικα ολα αστεια ειναι..*

Θελω να ειμαστε ολες ευτυχισμενες..*

Θελω να σας εχω στη ζωη μου για παντα..*** Σας αγαπω...*

**..The ultimate melting.. (η' αλλιως, το απολυτο λιωσιμο!!)..**

Καμια εμπνευση.. Βαριεμαι! Ειναι ενα pyjama-Σαββατο, με ενα μικρο διαλειμμα για φαγητο εξω με παρεα! Ε ναι, που να μαγειρευεις σαββατιατικα κ μαλιστα με πυτζαμες!! (Μεχρι κ η Βεφα, ολοκληρες κοτρωνες φοραει για να φτιαξει ενα ιμαμ..) Κ απο χθες το απογευμα που ο καιρος φαινοταν που το παει, ετοιμασα ψυχολογια καναπε, βιβλιου, μουσικης, τηλεορασης κ γενικως καθε μαλακιας που δεν χρειαζεται να σηκωθεις για να την κανεις!! Α! Εδωσα κ 17€ στο supermarket για σοκολατες κ γλυκα κ φυσικα το απαραιτητο κουτι μερεντα!!! Στρογγυλοκαθησα λοιπον σαν το βουδα στο καναπεδακι μου (που αν συνεχισω ετσι θα με χωραει με δυσκολια σε λιγο!), τα αραδιασα ολα γυρω μου κ αρχισε το party!! Τι ωραια!! Καιρο ειχα να γουρουνιασω ετσι.. Με τυψεις βεβαια, σε καθε μπουκια, κ αφου πηρα πολλα τηλεφωνα μετα να εξομολογηθω την αμαρτια μου.. (ναι, κατα το γνωστο "αμαρτια ομολογουμενη..") Μετα λοιπον το εριξα στη ρακη (μην ξεχνιομαστε), αρχισα να γραφω στο moleskine μου, καθως αυτα που εγραφα δεν ειναι για το blog (το οποιο κραταει ψηλα το επιπεδο με το ουσιωδες περιεχομενο του...) κ με πηρε ο υπνος με scarface, σε ενα απο τα ατελειωτα διαλειμματα για διαφημησεις που κανει το star... Ξυπνησα λοιπον απο το πιστολιδι τη στιγμη που ο Tony Montana αποχαιρετουσε το ματαιο αυτο κοσμο, τον βουτηγμενο στην αμαρτια, τη διαφθορα κ την κοκα'ι'νη... Ανεβηκα με κλειστα ματια τη σκαλα να παω στο κρεβατακι μου, (εχω κ ενα παρασημο στον αγκωνα απο αυτη τη σκληρη μου προσπαθεια!) κ συνεχισα εναν απιστευτο υπνο με ονειρα, σαλια στο μαξιλαρι, κλπ. (οκ, κ καποια δευτερολεπτα με ανοιχτα ματια, τσεκαροντας μηπως κ ηρθε το μηνυμα που περιμενα..*)

Κ ξημερωνει Σαββατο, κ εγω με την ιδια ζωντανια που ειχα κ χθες (κ λιγο λιγοτερη, αφου ηταν ακομα πρωι, μολις 12.30!!), κατρακυλισα απο το κρεβατι στον καναπε, αφου εκανα καφε, μπολικο, για να μη χρειαστει να σηκωνομαι κ πολυ.. Κ μετα απο μια συντομη αναγνωση του ημερισιου τυπου, βγηκα για φαγητο, τα απαραιτητα κρασια κ τα συνοδευτικα τους, για να γυρισω εξουθενωμενη (!), να κανω ενα ντουζ (πολυ λεπτομερης εγινα ξαφνικα?? ε, ντουζ δεν κανει καθε γυναικα με το που επιστρεφει σπιτι μετα απο εξοδο?? τι? μονο στις ταινιες?? γαμωτο.. παντως η ταβερνιλα επρεπε καπως να φυγει!!) κ να ξαναπαρω λοιπον θεση στον καναπε, ετοιμη για το δευτερο γυρο.. (χωρις γλυκα ομως, φτανει!! -μονο ρακη!-)

Ωραιο Σαββατο.. Καθολου εποικοδομητικο!! Καιρο ειχα να το κανω, κ θα κανω καιρο να το ξανακανω.. Παχαινει αφου..***

**..ΘΕΛΩ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΞΩ!!!..**

ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ!!!*

**..An ordinary (!) day..**

Tα παιδακια στο Δημοτικο ειναι απιστευτα!! Ειναι κατι μερες που σηκωνομαι με δυσκολια, βαριεμαι, θελω να κυλιεμαι στο κρεβατι ολη μερα, να πιω τον καφε μου στην αυλη μου και οχι στην αυλη του σχολειου.. Μερες που απλα «δεν θελω να παω σχολειοοοο!!!» (χρονια ειχα να το πω αυτο!).. Κι ομως παντα κατι θα γινει, κατι θα κανουν, κατι θα πουν και γυρναω στο σπιτι γελωντας, προσπαθωντας να τα θυμηθω ολα και αρχιζω τα τηλεφωνα.. «ακου τι ειπε ο Μιχαλακης απο τη δευτερα» η’ «τι εκανε η Μαρουσα απο την Τεταρτη».. Πρεπει να τα γραφω να μην τα ξεχασω!! Το χιουμορ τους ειναι εκπληκτικο, αυθεντικο κ καυστικοτατο!!! ..Κ τοσο αθωο!! Κανω προσπαθεια να μην απαντησω αναλογως κ να κρατησω τους τυπους.. Ειναι πανεξυπνα κ το πιο ομορφο απ’ολα ειναι το ποσο αγαπημενα ειναι μεταξυ τους (..ασχετα που πλακωνονται κ χτυπιουνται στο ποδοσφαιρο, κ μετα φωναζουν το ενα το αλλο Materazzi k Zidane!!)
Δεν ξερω αν ειναι παντου ετσι, αν φταιει το οτι ειναι τοσο μικρη η κοινωνια εδω, η’ αν απλα ειμαι πολυ τυχερη, παντως ειναι πολυ πολυ αισιοδοξο το μηνυμα που δινουν για το μελλον τα πιτσιρικια μου!! Τα αγαπω πολυ, κι ας μην το ξερουν ακομα.. (αν κ νομιζω οτι με εχουν παρει χαμπαρι τα ατιμα!!) ***

...

ola skata!*

**..Every day is like sunday..**

Εγω παντως την περισσοτερη ωρα, αντι για την εκλειψη εβλεπα αυτο...*

Αλλα σημερα αποζημιωθηκα με αυτο...**

Και εκλεισα τη μερα μου με αυτο...*** ...και ρακι!! :)*

**..Adios amigos.. -G.G. Marquez-..*

Aν ο Θεος ξεχνουσε για μια στιγμη οτι ειμαι μια μαριονετα φτιαγμενη απο κουρελια και μου χαριζε ενα κομματι ζωη, ισως δεν θα ελεγα ολα αυτα που σκεφτομαι, αλλα σιγουρα θα σκεφτομουν ολα αυτα που λεω εδω.

Θα εδινα αξια στα πραγματα, οχι γι΄αυτο που αξιζουν, αλλα γι'αυτο που σημαινουν.

Θα κοιμομουν λιγο, θα ονειρευομουν πιο πολυ, γιατι καθε λεπτο που κλεινουμε τα ματια, χανουμε εξηντα δευτερολεπτα φως. Θα συνεχιζα οταν οι αλλοι σταματουσαν, θα ξυπνουσα οταν οι αλλοι κοιμοταν. Θα ακουγα οταν οι αλλοι μιλουσαν και ποσο θα απολαμβανα ενα ωραιο παγωτο σοκολατα!

Αν ο Θεος μου δωριζε ενα κομματι ζωη, θα ντυνομουν λιτα, θα ξαπλωνα μπρουμυτα στον ηλιο, αφηνοντας ακαλυπτο οχι μονο το σωμα αλλα και την ψυχη μου.

Θεε μου, αν μπορουσα, θα εγραφα το μισος μου πανω στον παγο και θα περιμενα να βγει ο ηλιος. Θα ζωγραφιζα μ'ενα ονειρο του Βαν Γκογκ πανω στα αστρα ενα ποιημα του Μπενεντετι κι ενα τραγουδι του Σερρατ θα ηταν η σερενατα που θα χαριζα στη σεληνη. Θα ποτιζα με τα δακρυα μου τα τριανταφυλλα, για να νιωσω τον πονο απο τ'αγκαθια τους και το κοκκινωπο φιλι των πεταλων τους..

Θεε μου, αν ειχα ενα κομματι ζωη... Δεν θα αφηνα να περασει ουτε μια μερα χωρις να πω στους ανθρωπους οτι αγαπω, οτι τους αγαπω. Θα εκανα καθε αντρα και γυναικα να πιστεψουν οτι ειναι οι αγαπητοι μου και θα ζουσα ερωτευμενος με τον ερωτα.

Στους ανθρωπους θα εδειχνα ποσο λαθος κανουν να νομιζουν οτι παυουν να ερωτευονται οταν γερνουν, χωρις να καταλαβαινουν οτι γερνουν οταν παυουν να ερωτευονται! Στο μικρο παιδι θα εδινα φτερα, αλλα θα το αφηνα να μαθει μονο του να πεταει. Στους γερους θα εδειχνα οτι το θανατο δεν τον φερνουν τα γηρατεια αλλα η ληθη. Εμαθα τοσα πραγματα απο σας, τους ανθρωπους... Εμαθα πως ολοι θελουν να ζησουν στην κορυφη του βουνου, χωρις να γνωριζουν οτι η αληθινη ευτυχια βρισκεται στον τροπο που κατεβαινεις την αποκρημνη πλαγια. Εμαθα πως οταν το νεογεννητο σφιγγει στη μικρη παλαμη του , για πρωτη φορα, το δαχτυλο του πατερα του, το αιχμαλωτιζει για παντα.

Να λες παντα αυτο που νιωθεις και να κανεις παντα αυτο που σκεφτεσαι. Αν ηξερα οτι σημερα θα ηταν η τελευταια φορα που θα σ' εβλεπα να κοιμασαι, θα σ' αγκαλιαζα και θα προσευχομουν στον Κυριο για να μπορεσω να γινω ο φυλακας της ψυχης σου. Αν ηξερα οτι αυτη θα ηταν η τελευταια φορα που θα σ' εβλεπα να βγαινεις απ' την πορτα, θα σ'αγκαλιαζα και θα σου 'δινα ενα φιλι και θα σε φωναζα ξανα για να σου δωσω κι αλλα. Αν ηξερα οτι αυτη θα ηταν η τελευταια φορα που θα ακουγα τη φωνη σου, θα ηχογραφουσα καθε σου λεξη για να μπορω να τις ακουω ξανα και ξανα. Αν ηξερα οτι αυτες θα ηταν οι τελευταιες στιγμες που σ'εβλεπα, θα ελεγα "σ'αγαπω" και δεν θα υπεθετα, ανοητα, οτι το ξερεις ηδη...*

Υπαρχει παντα ενα αυριο και η ζωη μας δινει κι αλλες ευκαιριες για να κανουμε τα πραγματα οπως πρεπει, αλλα σε περιπτωση που κανω λαθος και μας μενει μονο το σημερα, θα 'θελα να σου πω ποσο σ'αγαπω κι οτι ποτε δεν θα σε ξεχασω..*

Το αυριο δεν το εχει εξασφαλισει κανεις, ειτε νεος ειτε γερος. Σημερα μπορει να ειναι η τελευταια φορα που βλεπεις τους ανθρωπους που αγαπας. Γι' αυτο μην περιμενεις αλλο, καν' το σημερα, γιατι αν το αυριο δεν ερθει ποτε, Θα μετανιωσεις σιγουρα για τη μερα που δεν βρηκες χρονο για ενα χαμογελο, μια αγκαλια, ενα φιλι και ησουν πολυ απασχολημενος για να κανεις πραξη μια τελευταια τους επιθυμια. Κρατα αυτους που αγαπας κοντα σου, πες τους ψυθιριστα ποσο πολυ τους χρειαζεσαι, αγαπα τους και φερσου τους καλα, βρες χρονο για να τους πεις "συγγνωμη", "συγχωρεσε με", "σε παρακαλω", "ευχαριστω", κι ολα τα λογια αγαπης που ξερεις.

Κανεις δεν θα σε θυμαται για τις κρυφες σου σκεψεις. Ζητα απ'τον Κυριο τη δυναμη και τη σοφια για να τις εκφρασεις. Δειξε στους φιλους σου τι σημαινουν για σενα.

σ'αγαπαω.*+*

**..have you ever been so happy that you're sad?..**

Παρασκευη βραδυ στο νησι.. Να βγω? ..Μπα δεν θα βγω.. Σπιτακι, με τις μουσικες κ τα πιοτα μου (σταθερες αξιες!!) κ τη θαλασσα μου.. (κ μετα απορω με τη μελαγχολια κ τον ρομαντισμο που μου βγαινει εδω..) Ειχα εμπνευση σημερα.. Θα μιλουσα για μενα, για ολα.. Μεχρι που το ακουσα παλι.. Ξανα κ ξανα, κ καθε φορα σαν την πρωτη φορα, πριν χρονια.. Ειναι δικο μου, ειναι για μενα.. Καθε λεξη, καθε στιχος.. Ειναι εγω. Ειναι ολα. Τι αλλο να πω μετα?

...Μη μου θυμωνεις..*

MISERERE[FELIX]

Do you ever look around

turn your ear to the ground

show your face to the sky

on a night when the skies echoe

sounds

from inside of your mind

on the stage that you shone

where the sun did become you

and move with your thoughts

through the sighs and the scenes

of the worlds you have seen

and the sights that have been

your reflection in shadows and

dreams?

- your reflection in shadows and

dreams

Did you ever see a man

who did walk down the street

white robe with no shoes on his feet

and on top of his head place a box

with two slits

and the sign from his neck said

‘I do not exist’

or a woman who could not

remember her name

did stutter and stutter

again and again

and saw you and called you her

son

her eyes said

‘my being is gone

but still I’m not dead’?

Miserere

Have you ever seen a sound

have you listened to an image

have you ever touched a thought

have you ever tasted nothing

have you ever told a lie

that was true more than truth

because truth it had lied

all its life when it spoke to you?

And what did it say

it is that it is this

this goes here here is there

it is not yes it is

it was dulling your senses

your eyes they were bound

have you ever my friends

been looking around?

And the other replies

with a wave of a hand

I am already here

in this promised land

but not by a god and not by a king

and not by a spirit

deep from within

I am here because a miracle’s a whim

it’s a flash of glory

it’s an empty tin

and maybe might lets you in

not to save you

but to keep on looking-

Miserere…

Have you ever

been so happy that you’re sad?

that the lights turn to stars

and the stars become eyes

and hello’s are goodbye’s

and the laughs are the sigh’s

and the show disappears

with the note

‘until next time’

Long live living

if living can be this
Long live living

if living can be this

Long live living

if living can be this
Long live living

if living can be this

Do you ever look around

turn your ear to the ground

show your face to the sky

on a night when the skies echoe

sounds

from inside of your mind

on the stage that you shone

where the sun did become you

and move with your thoughts

through the sighs and the scenes

of the worlds you have seen

and the sights that have been

your reflection in shadows and dreams

Do you ever look around

and find what is yet to be found?

...*+*...

**..shame..**

..Πειραζει που δεν εχω διαθεση να σχολιασω την eurovision κ τον ταξιαρχο (για τον οποιο δεν εχω ιδεα..)?? Πειραζει που με απασχολουν αλλα πραγματα?? Πιο καθημερινα, πιο προσωπικα, πιο γιηνα, πιο πραγματικα, πιο αμεσα, πιο αληθινα... Ποσο δηλαδη να με επηρεασει ο Σαρμπελ κ το καθε στρινγκ (κατι τετοιο δεν παιζει?) στις σχεσεις μου κ στη ζωη μου?? Αρνουμαι.. Πλακωνονται οι φοιτητες στους δρομους, αγωνιζονται, κ νιωθω τυψεις που ζω σε μια αλλη πραγματικοτητα.. Μου φαινεται μακρινο.. Κ ειναι κριμα, γιατι πιστευα οτι θα παραμεινω ενεργη ακομα κ οταν "ξεμπερδεψω" με τα πανεπιστημια.. Αλλαζω κ ντρεπομαι.. Κ ειναι νωρις, κ ομως αλλαζω.. Εχω πραγματα να πω, ομως νιωθω οτι δεν εχω το δικαιωμα, δεν με παιρνει, ειμαι πλεον απ'εξω.. Οχι απο την αλλη πλευρα (σε καμια περιπτωση!), απλα απ'εξω.. Ντρεπομαι, το λεω.. Κ δεν αρκει, το ξερω..*

*..Ξεκινωντας με ενα παιχνιδι..*

Ξεκινωντας με ενα παιχνιδι...*

Μια μερα, συγκεντρωθηκαν σε καποιο μερος της γης, ολα τα συναισθηματα και ολες οι αξιες του ανθρωπου.


Η Τρελα, αφου συστηθηκε 3 φορες στην Ανια, της προτεινε να παιξουν κρυφτο. Το Ενδιαφερον σηκωσε το φρυδι και περιμενε να ακουσει, ενω η Περιεργεια δεν μπορεσε να κρατηθει και ρωτησε: "Τι ειναι το κρυφτο;". Ο Ενθουσιασμος αρχισε να χορευει παρεα με την Ευφορια και η Χαρα να πηδα πανω κατω για να καταφερει το Διλημμα και την Απαθεια -την οποια δεν ενδιεφερε τιποτα- να παιξουν κι αυτοι. Αλλα υπηρχαν πολλοι που δεν ηθελαν να παιξουν:
Η Αληθεια δεν ηθελε να παιξει γιατι ηξερε οτι, ουτως η αλλως, καποια στιγμη θα την αποκαλυπταν, η Υπεροψια εβρισκε το παιχνιδι χαζο και η Ανανδρια δεν ηθελε να ρισκαρει. "Ενα, δυο, τρια..." αρχισε να μετραει η Τρελα.


Η πρωτη που κρυφτηκε ηταν η Τεμπελια. Μιας και βαριοταν, κρυφτηκε στον πρωτο βραχο που συναντησε. Η Πιστη πεταξε στους ουρανους και η Ζηλια κρυφτηκε στη σκια του Θριαμβου, ο οποιος, με τη δυναμη του καταφερε να σκαρφαλωσει στο πιο ψηλο δεντρο. Η Γεννεοδωρια δεν μπορουσε να κρυφτει, γιατι καθε μερος που εβρισκε, της φαινοταν υπεροχη κρυψωνα για καποιν φιλο της, οποτε την παραχωρουσε. Και ετσι, η Γεννεοδωρια μολις προλαβε και κυφτηκε σε μια ηλιαχτιδα. Ο Εγωισμος, αντιθετως, βρηκε αμεσως κρυψωνα, ενα καλα κρυμμενο και βολκο μερος για αυτον. Το Ψεμα πηγε στον πατο του ωκεανου. Το Παθος και ο Ποθος κρυφτηκαν μεσα σε ενα ηφαιστειο.

Ο Ερωτας δεν ειχε βρει ακομα που να κρυφτει. Εβρισκε οες τις κρυψωνες πιασμενες, ωσπου βρηκε εναν θαμνο τριανταφυλλιας και κρυφτηκε εκει. "...999,1000!" μετρησε η Τρελα και αρχισε να ψαχνει.Την πρωτη που βρηκε ηταν η Τεμπελια, αφου δεν ειχε κρυφτει πολυ μακρια. Μετα βρηκε την Πιστη που μιλαγε στον ουρανο με το Θεο για θεολογια. Ενιωσε τον "παλμο" του Ποθου και του Παθους στο βαθος του ηφαιστειου και αφου ανακαλυψε τη Ζηλεια, δεν ηταν καθολου δυσκολο να βρει και τον θριαμβο. Πολυ ευκολα βρηκε το Διλημμα, που δεν ειχε αποφασισει που να κρυφτει.

Σιγα σιγα τους ανκαλυψε ολους εκτος απο τον Ερωτα. Η Τρελα εψαξε παντου, πισω απο καθε δεντρο, κατω απο καθε πετρα, σε καθε κορυφη βουνου, μα τιποτα. Οταν ηταν σχεδον ετοιμη να τα παρατησει, επεσε πανω σε ενα θαμνο τριανταφυλλιας και αρχισε να τον κουναει νευρικα, ωσπου ακουσε ενα βογγητο πονου. Ηταν ο Ερωτας που τα αγκαθια απο τα τριανταφυλλα του ειχαν πληγωσει τα ματια. Η Τρελα δεν ηξερε πως να επανορθωσει, εκλαιγε και ζητουσε συγγνωμη. Τελος, υποσχεθηκε να γινει οδηγος του Ερωτα. Κι ετσι, απο τοτε ο Ερωτας ειναι παντα τυφλος και η τρελα παντα τον συνοδευει...*+*