Saturday 9 June 2007

***...Εκπαιδευτικο ετος 2006-2007...***



*ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2006


Ο μισος με βρισκει να ζω ακομα στη Χαλκιδικη, να συνεχιζω την καλοκαιρινη μου δουλεια (την ιδια καλοκαιρινη δουλεια εδω κ 7 χρονια, "τα καλοκαιρια της μαρμοτας") κ να ζω εναν αμφιβολλου σημασιας -για μενα- καλοκαιρινο ερωτα... Εξορμησεις με τις φιλες, Θασος, οοοολα ta beach bar της Χαλκιδικης, εν αναμονη του πολυποθητου τηλεφωνηματος απο καποια εκπαιδευτικη διευθυνση, οπουδηποτε στην Ελλαδα, για να αρχισω κ εγω να ασκω το λειτουργημα μου κ να αφοσιωθω στην βελτιωση της φυσικης καταστασης των απανταχου ελληνοπαιδων!!! Το τηλεφωνημα δεν ηρθε, ανακαταταξεις στο σπιτι, ξενυχτια με βαψιματα, χτισιματα κ ξεκαθαρισμα ντουλαπων κ συρταριων... (επωδυνο, ξυπνησαν πολλα φαντασματα του παρελθοντος!!!)




*ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2006


Υπογραφω 3 συμβασεις, τρεχω σε δημους, σε ομαδες, σε ιδιωτικα κολλεγια, (καλε μεχρι κ aerobic διδαξα...λεμε τωρα...) συνεχιζω να ζω τον αμφιβολλου σημασιας -για μενα- καλοκαιρινο ερωτα, κ καπου στα μισα του μηνα αρχιζει η τρελη κουρσα που κρατησε ολο το χειμωνα, κανοντας ενα απιστευτο διδυμο με τη ζουζου μου, κ ξεσηκωνοντας ολη τη νυχτερινη Θεσσαλονικη, απο Πανοραμα μεχρι παραλια... Θα αφησουν εποχη τα "παμε για μια μπυρα" Σαββατο μεσημερι, που κατεληγαν σε επιστροφη στο σπιτι Κυριακη πρωι (μετα την εκκλησια!!!) Ηighlight του μηνα, το τετραημερο στο Λονδινο... (ε ζουζου???)








*ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2006


Γιορτες, γενεθλια, κ μαλακιες αφορμες που οδηγουσαν σε υπερμαραθωνιους εορτασμους που ξεκινουσαν Πεμπτη βραδυ κ τελειωναν Δευτερα μεσημερι με τον απαραιτητο καφε μετα τη δουλεια...Ενα ξεσαλωμα, με γελιο, με κλαματα, με βουτιες στο Θερμα'ι'κο (ποτων, βιβλιων, σημειωσεων, αναμνησεων...)..Κ καπου εκει δινω κ ενα τελος στον καλοκαιρινο ερωτα, προκαλωντας πονο κ μια κατασταση απο την οποια εκανα καιρο να καταφερω να ξεφυγω.. (ειναι μικρη αυτη η πολη, αντε τωρα!!!)




*ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2006


Ο μισθος εξακολουθει να φευγει σε εξοδους, σε παρτυ κ μαλακιες ψωνια... Μηδεν προβληματα, εχει στρωσει η φαση με τις δουλειες κ ερχονται τα Χριστουγεννα.. Δυο εβδομαδες διακοπες!!! Κ αφου δεν εχει χιονισει πουθενα να παρουμε τα βουνα, αποφασιζουμε να κανουμε τις διακοπες μας στην πολη μας.. Εγκαθισταμαι κανονικα στο σπιτι της ζουζους κ του μυρμηγκιου, παιρνουμε ενα puzzle με 1500 κομματια, κρασια, πολλα κρασια κ αρχιζουμε... Δεν περασε βραδυ που να μη βγουμε, ακομα κ αν το αποφασιζαμε στις 3 τη νυχτα.. Γελιο, πρωτοχρονια στην παραλια με μια σαμπανια μονες, φωτογραφιες με αγνωστους, αγκαλιες, αγαπες.. Κ καπου εκει, λιγο πριν τα Χριστουγεννα, σαν παραμυθι, ηρθε ο ερωτας.. Που ηταν διπλα μου τοσο καιρο κ δεν τον εβλεπα.. Κ γινονται ολα ονειρεμενα!!! Ολα ομως!!! ...*





*ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2007


Κι εκει που δεν θελω τιποτα αλλο απο τη ζωη μου, εκει που ζω την απολυτη ευτυχια... 11 Ιανουαριου... "Απο την διευθυνση πρωτοβαθμιας εκπαιδευσης Κυκλαδων.. Κενη θεση στην Ιο.. Αποδεχεστε??" Κ κλαιω.. κ γελαω.. κ ενας πανικος.. κ δεν ξερω τι να κανω.. "Τη Δευτερα να παρουσιαστειτε στο σχολειο" Πεμπτη ηταν.. Κ που θα αφησω τον αγαπημενο μου??? Τις φιλες??? κ που? Στην Ιο!!! Στο νησι που η ζουζου εχει περασει ολα της τα καλοκαιρια!! Που την ξερουν κ οι πετρες!! Κ θα παω εγω μονη.. "Αποδεχομαι..." Κ ξεκιναει ενα τετραημερο αποχαιρετισμων.. Ο,τι πιο εντονο εχω να θυμαμαι απο το χειμωνα, ο,τι πιο ομορφο, ο,τι πιο δυσκολο... "που παω???" Κ μπαινω Γεναρη μηνα σε πλοιο για Κυκλαδες.. Αδειο.. Με τη μαμα ευτυχως!!! Κ φτανω, κ βρισκω φιλους της ζουζους (μετραει στο νησι λεμε!!!) κ βρισκω το παραμυθενιο σπιτακι.. κ το ερωτευομαι.. Κ προσαρμοζομαι στη νεα καθημερινοτητα..


Προσαρμοζομαι???






*ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2007


Ωραια.. Ωραια κ στο σχολειο, ωραια κ στο σπιτι, καλες παρεες, αλλα ολοι λειπουν.. Οσοι αγαπω λειπουν!!! Κ φρικες... Ατελειωτα βραδια, δεν κοιμαμαι πριν τις 5, με ενα μπουκαλι ρακι αγκαλια κ να κλαιω.. Παραπονο. Κ η αγαπη δοκιμαζεται.. Κ περιμενω.. "ελα να το μοιραστεις μαζι μου.. Ονειρο ειναι , πρεπει να το δεις.. Ελα.." Σιωπη.. κ κλαμα...




*ΜΑΡΤΙΟΣ 2007


Ανοιγει ο καιρος... Ανοιγει η καρδια μου.. Ακομα περιμενω.. Ακομα σιωπη... Ενα πρωι κανω μαθημα κ βλεπω το μυρμηγκι!! Εκπληξη!!!! Φιλες!!! Σταθερες αξιες!!! Χαρα, τοση πολλη χαρα!!! Κ ολα αρχιζουν να φτιαχνουν.. Κ το νησι ομορφαινει ακομα περισσοτερο...




*ΑΠΡΙΛΗΣ 2007


Η αγαπη απομακρυνεται ολο κ πιο πολυ.. κ ποναω... Ερχεται το Πασχα ομως, θα γυρισω, θα αλλαξουν τα πραγματα, θα τη βρουμε την ακρη, θα... Κ ερχεται η ζουζου!!!!!! Κ τιναζουμε το νησι στον αερα!!! Μπηκαμε στους ρυθμους μας, με τα εξω μας κ τις μαλακιες μας!!! Κ επιστρεφουμε μαζι για Πασχα στην πολη.. Κ ειναι σαν να μην περασε μια μερα!! Κ η αγαπη εκει, κ οι φιλοι εκει.. Ολα εκει κ ολα ονειρεμενα!!! Κ η δυσκολη επιστροφη στο νησι... Ο αποχωρισμος... Κ γυρνωντας, με περιμενει μια βραδυνη δουλεια, η παρεα εχει μεγαλωσει κι αλλο, τα μαγαζια ανοιγουν...





*ΜΑΗΣ 2007


Καλοκαιρι!!! Τα Σαββατοκυριακα γεματα, ερχονται οι φιλοι, αρχιζουν τα πρωτα παρτυ, αρχιζω παλι να φλερταρω (η αγαπη απλως με επιβεβαιωνει στο οτι δεν αντεχει στην αποσταση.. κριμα.. εγω αντεχω.. αλλα δεν με κρατας..) , ενα τριημερο αστραπη στην πολη (springfesten ηταν αυτο!!!) που μου εφερε λιγο τα πανω κατω, επιστρεφω κ αμεσως ερχονται το μυρμηγκι κ η ζουζου μαζι, κ αρχιζω κ εγω επιτελους να εκτιμω πραγματικα τη ζωη μου εδω.. Κ τους ανθρωπους που εχω διπλα μου!!!






*ΙΟΥΝΗΣ 2007


Κ αρχιζει η αντιστροφη μετρηση... Ακομα μια εβδομαδα σχολειο, κ στο τελος του μηνα adios.. Κ πιανω τον εαυτο μου να μη θελει να φυγει, να μη θελει να αφησει το κουκλοσπιτο, τα παιδακια στο σχολειο, τις παραλιες του νησιου, την αγκαλια που εχει βρει κ τα αλλαξε ολα...


Δεν θελω να φυγω... Θελω να ειμαι κ του χρονου εδω.. Να δω τα μικρα μου να μεγαλωνουν, να περασω εναν ακομα χειμωνα που ξερω οτι αυτη τη φορα θα ειναι απο την αρχη ομορφος, να λεω καλημερα σε ολο τον κοσμο οταν βγαινω απο το σπιτι μου, να πινω καφε στο καφενειο μετα το σχολειο το μεσημερι, να βλεπω καθε απογευμα το ηλιοβασιλεμα στην αυλη μου, να αραζω στην αιωρα στο μαγικο σπιτι στο Μυλοποτα, να κρατησω αυτη την αγκαλια...


***






***Κ αυτο που μενει... Μια πικρια για την αγαπη που χαθηκε, γιατι ξερω οτι ηταν αγαπη, μια ευτυχια που εχω στη ζωη μου τη ζουζου κ το μυρμηγκι, μια νοσταλγια για οσα μου εχουν λειψει, κ μια χαρα, μια γλυκα για την αγκαλια που βρηκα κ την αγαπη που ερχεται...***

Friday 1 June 2007

***...Για την Αμαλια...***



«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)


Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαΐου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/ 1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του ΕΣΥ:«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα.

Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ. ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: inf0@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515).